Аз 9 то 16-ум гурӯҳи мо имкони бебаҳо дошт, ки ба сафар ба Эрон, махсусан аз Теҳрон то Шероз сафар кунад. Ин як таҷрибаи ҳаяҷонбахшест, ки пур аз вохӯриҳои пурмазмун, манзараҳои ҷолиб ва хотираҳои фаромӯшнашаванда аст. Бо пуштибонӣ ва шавқу рағбати муштариёни эронии мо ва роҳнамоии як бародари раҳгузари зебо, ки сафари мо ҷолиби диққат набуд.
Ҳамчун ширкате, ки дар истеҳсол ва паҳн кардани доираи васеимаҳсулоти композитӣ, мо ба аҳамияти нигоҳ доштани муносибатҳои қавӣ бо мизоҷони худ боварӣ дорем. Аз ин рӯ, боздид аз муштариёни эронӣ як ҷузъи муҳими стратегияи тиҷоратии мост. Ҳадафи мо беҳтар фаҳмидани ниёзҳои онҳо ва таъмини маҳсулоти мо ба интизориҳои онҳост.
Саёҳат аз Теҳрон оғоз мешавад, ки мо ба дидани корхонаҳо ва мағозаҳои гуногун шурӯъ мекунем. Баъзан ҷадвали корӣ танг буд, ки дар як рӯз то чаҳор муштарӣ вохӯрданд. Бо вуҷуди ин, мо ин мушкилотро ба ӯҳда гирифтем, зеро мо медонем, ки ин муоширати рӯ ба рӯ барои эҷоди эътимод ва гирифтани фаҳмиш дар бораи нуқтаҳои дарди мизоҷони мо муҳим аст.
Яке аз воцеадои асосии сафари мо дидан ба заводе буд, ки ба он махсусгардонида шудаастпечонидани қубур. Мо ба иншооти онҳо муфассал шинос шудем ва имтиёз доштем, ки шоҳиди маҳорати истисноӣ дар ин раванд иштирок кунем. Таҷриба ва фидокории коргарон воқеан аҷиб буд ва он ба мо дар бораи маводе, ки мо ба онҳо мерасондем, нуқтаи назари нав дод.
Боз як таҷрибаи пурарзиш боздиди мо ба мағозае буд, ки дар он тахассус дорадлента. Мо имкон доштем, ки бевосита бо соҳибони мағозаҳо дар бораи мушкилоти мушаххасе, ки онҳо дар соҳа дучор меоянд, сӯҳбат кунем. Ин дониши дастӣ ба мо имкон медиҳад, ки маҳсулоти худро мувофиқи эҳтиёҷоти онҳо мутобиқ созем ва ба онҳо ҳалли муассир ва муассирро таъмин кунем.
Дар тӯли сафар, мо тавонистем барномаҳои гуногунро барои маҳсулоти худ кашф кунем. Азкомпозитхои фольгаи алюминийба халтахои когазй бо тирезахо, монаххои шишагин гузошта шудаанд, аз полиэстер пардозхо гузошта шудаандваРангҳои 3-роҳ гузошташудадар сохахои гуногуни саноат мавкеи худро доранд. Гуногунӣ ва эътимоднокии маҳсулоти мо ҳангоми шоҳиди татбиқи онҳо дар фарши PVC/чӯб, автомобилсозӣ, сохтмони сабук, бастабандӣ, сохтмон, филтрҳо/бофташудаҳо ва ҳатто таҷҳизоти варзишӣ аён мегардад.
Бо вуҷуди ин, сафарҳои мо танҳо барои тиҷорат нестанд. Мо инчунин барои ғарқ шудан дар фарҳанги ғании Эрон имкониятҳои хуб дорем. Аз хиёбонхои пурчушу хуруши Техрон то муъчизахои таърихии Шероз, хар лахза зиёфатест. Мо ба таомҳои маҳаллӣ машғул мешавем, аз меъмории ҳайратангез ба ҳайрат меоем ва дар бораи таърихи ҷолиби ин сарзамини қадим маълумот мегирем.
Қобили зикр аст, ки нақши бародари раҳгузари зебое, ки роҳбаладу дӯсти ғайричашмдошти мо мешавад. Шавқу рағбати ӯ ва дониши маҳаллӣ ба сафари мо як қабати ҳаяҷони иловагӣ зам кард. Аз тавсияи беҳтарин тарабхонаҳои маҳаллӣ то ба мо нишон додани ганҷҳои ниҳон дар шаҳрҳое, ки мо дидан кардем, аз роҳи худ берун рафт, то боварӣ ҳосил кунад, ки таҷрибаи мо дар Эрон як таҷрибаи фаромӯшнашаванда аст.
Вақте ки мо ба сафари худ ба Эрон назар афканем, мо аз дастгирӣ ва шавқу рағбати муштариёнамон миннатдорем. Эътимоди онҳо ба маҳсулоти мо ва меҳмоннавозии онҳо ин сафарро воқеан пурарзиш гардонд. Хотираҳое, ки мо ба даст меорем, муносибатҳое, ки мо месозем ва донише, ки мо ба даст меорем, моро ба пешбурди идома додан бармеангезадмахсулоти композитии хушсифатба мизоҷони мо дар саросари ҷаҳон.
Аз кӯчаҳои пурғавғои Теҳрон то шаҳри дилнишини Шероз ҳар лаҳза пур аз ҳаяҷон ва бозёфтҳои нав аст. Вақте ки мо бо ин кишвари зебо хайрбод мегӯем, мо бо хотираҳо аз манзараҳо, бӯйҳо ва муҳимтар аз ҳама, робитаҳои арзишманде, ки бо муштариёни эронии худ доштем, тарк мекунем.
Вақти фиристодан: июл-14-2023